Momentopnamen voor en na de wolf

1.
Ook deze zomer duurt niet voor altijd
en er is haast dus poets je vel,
polijst je stakerige leden. Ga,
slijp je bekoorlijkheden want
er valt wat in te halen, ga,
vier op je laatste ongekozen strand
je eerste kalverliefdes met blootsvoets
in lijdzaam zand gesmeerde initialen.

Was ooit een lam zo tot de slacht bereid?
op het krediet van wat nog niet -
op valse munt en ongedekte cheques
van klefheid en wie weet terloopse seks
koop je jezelf een wolf, het arme beest
weet amper waar je aan begonnen bent.

Nog niet beducht voor valkuilen en strikken
scant hij met slagersblik je leest
en doet wat hij van oude wolven kent:
likkebaardend in je lichtbak blikken,
zich willig naar je minne grillen schikken
en hondstrouw wachten tot je hem laat stikken.

2.
Na de veldslag smijt je je soldaat
als uitgekauwde bubblegum op straat
en aan het zadel van je nieuwe Vespa
bungelt mismoedig zijn verloren staart.

Je put uitvoerig uit je arsenaal
van bliksemsnel verworven lichaamstaal
waar elke curve bestudeerd en elke pose
aangeleerd, gewikt, gewogen, uitgekozen wordt:
een hand naar links, een arm omhoog, je been
schijnbaar toevallig zo bevallig neergelegd,
gecalculeerd als langs een gradenboog,
een schouder, die weet ik veel wat belooft,
wordt straks weer onverschillig opgehaald.

De wolf die je je leergeld hebt betaald
sleept bloedend de trofeeën naar zijn hol.
Hij rolt zich in zijn vale schapenvacht
en valt in slaap met de herinnering
aan hoe je, bang en breekbaar in de nacht,
de rekwisieten voor je nieuwe rol
uit zijn vergeten ogen hebt geroofd.